Globes is een film over de verhalen die mensen en bijen samenbrengen. Mensen vertellen verhalen over bijen en maken schilderijen op hun kasten, terwijl bijen elkaar vertellen over het landschap rondom hun korf. Ze vertellen dat ons landschap in verandering is.

Globes begint bij de bijenkorf, die het aantal inwoners heeft van een kleine stad. Bijen hebben een taal ontwikkeld waarmee ze elkaar vertellen over het landschap rondom hun kast. Door te dansen kunnen ze een plek aanduiden waar veel bloemen zijn te vinden. In de cellen van hun raat worden pollen en nectar verzameld, waarmee ze een essentie van het landschap vastleggen. In de Sloveense folklore werden bijenkasten beschilderd met taferelen die mythes en verhalen illustreren. Tot zo’n honderd jaar geleden reisden de bijenkasten op de rug van de imker naar een nieuw landschap. Vandaag worden miljarden bijen verscheept in trucks om in de Californische monocultuur gewassen te bestuiven. In deze plantages kunnen insecten niet leven. Waar bijen in het oude Europa rondreizende verhalenvertellers waren, zijn ze in het moderne Amerika seizoensarbeiders. Toch worden ze in heel de wereld met uitsterven bedreigd. Zijn we in staat het verhaal van de bijen te verstaan vóór hun taal verloren gaat?