22 maart 2016. Wat niemand had gedacht, maar waar iedereen voor vreesde, gebeurt. Een aanslag in Brussel, in het hart van ons land, die de hele wereld en ieders ziel treft. Wat volgt, is een verpletterende chaos. En een oorverdovende stilte.

Nu, vijf jaar na de feiten, blikt fotografe Lieve Blanquaert terug op de aanslagen met een docureeks.

“22 maart 2016 moet in ons collectieve geheugen blijven. Voor mij is het een belangrijk moment in onze geschiedenis. Onze 9/11. Hét moment waarop alles anders werd.” Lieve Blanquaert.

In drie afleveringen portretteert Lieve vijf getuigen die elkaar niet kennen , maar één iets gemeen hebben: allemaal waren ze daar, op de plek waar de bommen afgingen.  Samen met hen gaat ze terug in de tijd. Wie waren deze mensen voor, tijdens en na de bommen? Hoe gaat het nu met hen? Ze neemt foto’s en luistert naar hun verhaal.

‘En toen was het stil’ is een reeks om stil van te worden. Als eerbetoon voor alle slachtoffers, nabestaanden en zorgverleners. 22 maart heeft op ieder van ons een grote indruk nagelaten. Lieve wil tijd maken om daarbij stil te staan. Met stille portretten van zij die willen getuigen. Want in de chaos van de aanslagen, zo vertellen bijna alle getuigen, zit heel veel stilte.